"I kocham Cię, bo nikt nie kochał mnie tak jak Ty"
Dlaczego nasze wybory tak często są tymi przy których tracimy jakąś cząstkę siebie?
Dlaczego kochamy, wtedy kiedy nie powinniśmy?
Dlaczego pozwalamy by raniono nas, wbijając najdrobniejsze kawałki szkła, mając nadzieję, że w końcu się ułoży?
Dlaczego robimy to wszystko dla kogoś, nie dla siebie?
Tak, to prawda, chcemy być szczęśliwi. Każdy chce, jednak jakim kosztem?
Pomyśl jak wiele razy wystawiłeś swoje słabości, swoje serce, duszę, jak wiele razy wystawiłeś na próbę?
Czasem zdajemy sobie zbyt późno z czegoś sprawę. Czasem przegapimy swoją szansę. Mija pewien czas, i jak? Żałujesz? Wiem, że tak. Tych niewykorzystanych szans, tych, z których posiadania nawet nie zdawałeś sobie sprawy.
Bywa tak, że późną nocą siadam na łóżku i zastanawiam się czy to nie jakiś chory żart. Czy nie jest to kolejny sen, jeden z tych, których po przebudzeniu nadal nie mogę rozgryźć. Nic z tego. Co z tego, że dasz odpocząć myślom, jeśli to wszystko wraca? Nawet jeśli mija parę miesięcy, w tym setka dni, a to nadal jest z Tobą. Nie radzimy sobie. Po prostu nie radzimy..
